Δεκτή αίτηση αναστολής εκτέλεσης ταμειακής βεβαίωσης λόγω πρόδηλης βασιμότητας της ανακοπής
Δεκτή λόγω της πρόδηλης βασιμότητας των λόγων ανακοπής έγινε αίτηση αναστολής εκτέλεσης ταμειακής βεβαίωσης και ατομικών ειδοποιήσεων ληξιπρόθεσμων οφειλών του Κέντρου Είσπραξης Ασφαλιστικών Οφειλών (Κ.Ε.Α.Ο.), την οποία κατέθεσε το δικηγορικό μας γραφείο, με την υπ' αριθμ. 317/2020 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, ελλείψει νομότυπης κοινοποίησης της καταλογιστικής πράξης (ΠΕΕ) στον οφειλέτη.
Συγκεκριμένα, σε βάρος του αρχικού οφειλέτη καταλογίσθηκαν με Πράξη Επιβολής Εισφοράς (ΠΕΕ) του τ.ΙΚΑ-ΕΤΑΜ εισφορές προερχόμενες από Αναλυτική Περιοδική Δήλωση (ΑΠΔ) ορισμένης χρονικής περιόδου, δυνάμει της οποίας διενεργήθηκε ταμειακή βεβαίωση του χρέους. Μετά τον θάνατο του οφειλέτη, οι πελάτες του γραφείου μας - αιτούντες κλήθηκαν, με την ιδιότητά τους ως κληρονόμοι, δυνάμει ατομικών ειδοποιήσεων ληξιπρόθεσμων οφειλών του Κ.Ε.Α.Ο., σε εξόφληση ή ρύθμιση της οφειλής αυτού. Κατά των πράξεων αυτών στράφηκαν οι ως άνω, επιδιώκοντας με αίτησή τους την αναστολή της εκτέλεσης αυτών μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ανακοπής που είχαν ήδη ασκήσει. Ειδικότερα, οι αιτούντες προέβαλαν την πρόδηλη βασιμότητα της ανακοπής (άρ. 202 ΚΔΔ), δεδομένου ότι η καταλογιστική πράξη (ΠΕΕ) ουδέποτε κοινοποιήθηκε προσηκόντως στον οφειλέτη, προκειμένου να υπάρξει εκκίνηση της προθεσμίας άσκησης ενδικοφανούς προσφυγής κατά αυτής, με αποτέλεσμα τόσο η επακόλουθη ταμειακή βεβαίωση όσο και οι ατομικές ειδοποιήσεις είναι ακυρωτέες.
Το Δικαστήριο υπενθύμισε την πάγια νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ), σύμφωνα με την οποία, βάσει των διατάξεων 26 παρ. 1 και 27 παρ. 3 και 4 του α.ν. 1846/1951 «Περί Κοινωνικών Ασφαλίσεων», των διατάξεων του Κανονισμού Ασφαλίσεως του ΙΚΑ, του άρθρου 2 του Κ.Ε.Δ.Ε., του άρθρου 64 του ΚΔΔ, αλλά και του άρθρου 4 παρ. 5 του ν. 2556/1997 (ερμηνευόμενων υπό το φως των άρθρων 20 παρ. 1 του Συντάγματος και 6 της ΕΣΔΑ), «δεν επιτρέπεται ούτε η σύνταξη κατάστασης οφειλέτη, η οποία αποτελεί το νόμιμο τίτλο είσπραξης οφειλής προερχόμενης από ΠΕΕ, ούτε η έκδοση της πράξης ταμειακής βεβαίωσης της οφειλής αυτής, μη υφισταμένου, συνεπώς, σταδίου έναρξης της αναγκαστικής εκτέλεσης, στην περίπτωση που δεν έχει εγκύρως κοινοποιηθεί η ΠΕΕ στον οφειλέτη του ΙΚΑ, με την οποία, μάλιστα, πρέπει να γίνεται ενημέρωση για τη δυνατότητα άσκησης κατ' αυτής ενδικοφανούς προσφυγής και για τις συνέπειες από την τυχόν παράλειψη άσκησής της».
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι αιτούντες είχαν υποβάλλει αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής, το οποίο, ωστόσο, απορρίφθηκε, διότι το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν μπορούσε να σχηματίσει βέβαιη κρίση. Παρ' όλα αυτά, εξετάζοντας την υπό κρίση αίτηση αναστολής, διαπιστώθηκε, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι δεν προέκυπτε από κανένα στοιχείο η προηγούμενη νομότυπη επίδοση της καταλογιστικής πράξης στον θανόντα οφειλέτη, όπως απαιτείται. Η Διοίκηση, από την άλλη, ισχυρίστηκε ότι πραγματοποιήθηκε έγκυρη επίδοση σε αυτόν, επικαλούμενη μόνο τα στοιχεία καρτέλας του ηλεκτρονικού της αρχείου, προς επίρρωση των λόγων της. Ωστόσο, η ημερομηνία επίδοσης που επικαλέστηκε το καθ' ου και η οποία δεν προέκυπτε από κανένα έγγραφο, τοποθετείται μετά την έκδοση της ταμειακής βεβαίωσης, καθιστώντας έτσι σε κάθε περίπτωση παράνομη τόσο την τελευταία όσο και τις συμπροσβαλλόμενες ατομικές ειδοποιήσεις.
Επί της βάσης αυτής και δεδομένης της ύπαρξης της ως άνω παρατεθείσας πάγιας νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, το Δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση αναστολής των ενδιαφερομένων λόγω της πρόδηλης βασιμότητας των λόγων ανακοπής και ανέστειλε την εκτέλεση των προσβαλλόμενων πράξεων μέχρι την δημοσίευση οριστικής απόφασης επί της ασκηθείσας ανακοπής.
Ετικέτες: ταμειακή βεβαίωση, παράλειψη κοινοποίησης, προδήλως βάσιμο, αναστολή εκτέλεσης